عکاسی پرتره یکی از پرطرفدارترین سبک‌های عکاسی حساب میشه. شاید دلیلش این باشه که در بیشتر موارد، سوژه اصلی آدم و چهره اونه و همین امر موجب میشه تا ادما از دیدن این‌گونه تصاویر بیشتر لذت ببرن.
البته عکس پرتره حتما به صورت فرد محدود نمی‌شه و نمونه‌های قدی، خانوادگی، هنری و تبلیغاتی هم داره که هر کدوم سبک و راه و روش مخصوص خود رو دارن. در پرتره، واسه القای مفهومی خاص یا فقط واسه نمایش زیبایی، باید کادربندی، نوردهی و انتخاب زاویه درست داشته باشین. به همین‌خاطر خیلی با اهمیته که با بعضی اصول مقدماتی و پایه در این مورد آشنا باشین.
واسه این منظور از شما دعوت می‌کنیم تا ادامه این مطلب رو از نظر بگذرونین. همراهمون باشین.
نگاه دقیقی به سوژه داشته باشین
این موضوع پیشگیری ناپذیره. همه می‌دانیم که باید به سوژه نگاه کنیم تا عکس خوبی از اون بگیریم. اما منظور ما نگاه ساده و سطحی نیس.
شما باید به ویژگیای فردی سوژه توجه کنین.
اگه می‌خواهید مفهومی خاص رو در عکس خود به نمایش بذارین. باید نگاه درست و تقریبا متفاوت به سوژه داشته باشین و زیباییای شخصی و منحصربه فرد اونو پیدا کنین. منظور از زیبایی، پوست صاف، بینی عمل کرده یا چشمای جذاب و گیرا نیس.
بلکه نکته ایه که بشه با به کار گیری اون، با مخاطب رابطه برقرار کرد.
به ترکیب‌بندی عکس به این موضوع دقت لازم رو به عمل بیارین
خیلی با اهمیته که اصول و قوانین لازم رو رعایت کنین. به طور مثال، یکی از این قوانین از پیش تعیین کردن ترکیبات عکسه که شامل تعیین نقطه کانونی، مرکز توجه یا … در عکسه.
در عکاسی پرتره، اولین نقطه توجه، چشما هستن. تلاش کنین چشمای سوژه رو در مرکز کادر خود بذارین. واسه این منظور می تونین کادر رو به طور ذهنی شبکه بندی کنین. مثلا دو خط عمودی و دو خط افقی روی سوژه بکشین و اونو به ۹ قسمت مساوی تقسیم کنین. چهار ضلع مربع مرکزی می تونه بهترین نقطه کانونی عکس باشه.
واسه ترکیب بندی درست باید زیاد تمرین کنین. البته باید به این نکته هم به این موضوع دقت لازم رو به عمل بیارین که بعضی وقتا ممکنه گذاشتن سوژه در گوشه یا در سمت راست و چپ کادر بیشتر از مرکز، جلب توجه کنه.
این موضوع رو باید با تمرین زیاد فهمیده باشین و به طور کامل حسیه.
از فلاش مستقیم استفاده نکنین
نور لامپای زنون یا ال‌ای‌دی به سوژه و منظره زندگی می بخشن. اما بیشتر مواقع بهتره از نور طبیعی بهره بگیرین. فلاش مستقیم می تونه فضای عکسی که می خواین بوجود بیارین رو نابود کنه.
از لنز تله‌فوتو استفاده کنین
لنز ۱۳۵-۱۰۵ تله‌فوتو گزینه بسیار خوبیه. لنز واید در این مورد اصلا پیشنهاد نمی شه.
سادگی تصویر رو اولویت خود بذارین
پس‌زمینه شلوغ می تونه زیبایی چهره سوژه رو نابود کنه.
باید تلاش کنین تا حد امکان پس زمینه پرتره خالی باشه. اینو هم به این موضوع دقت لازم رو به عمل بیارین، بهتره تا حد امکان از نورهای طبیعی استفاده کنین و از نورهای مصنوعی مثل فلاش دوربین دوری کنین مگه اینکه مجبور شید.
بهترین سمت صورت سوژه رو انتخاب کنین
تلاش کنین از زوایای جور واجور به سوژه خود نگاه کنین و تشخیص بدین کدوم نیم رخ اون زیباتره. شکلای جور واجور پوزها و حالتا رو روی اون امتحان و بهترین اونا رو انتخاب کنین.
به لباس سوژه توجه کنین
اگه قراره پرتره نیمه رسمی از سوژه خود بگیرین، بهتره در مورد لباس اونم اعلام نظر کنین. رنگای تیره یا روشن ساده واسه این منظور بهترینن. طرحای مارپیچ، راه‌راه، چهارخانه و … نگاه مخاطب رو منحرف می کنن. رنگای جیغ هم روی رنگ پوست سوژه درخشش دارن. یقه هفت یا گرد و باز بسیار بهتر از یقهای بسته هستن. واسه مردان یا زنان پیر، تلاش کنین شونه ها رو بپوشونین اما در مورد زنان جوون، بهتره باز و نمایان باشه.
تا حد امکان از نور طبیعی استفاده کنین
سوژه خود رو در مکانی بذارین که نور کاملی از یه سمت به صورت اون می تابد. این کار باعث می شه تا چشمای سوژه نورانی تر و باحال تر به نظر برسه.
هم اینکه می تونین وقتی که کنتراست میان بخش تاریک و روشن چهره زیاده، از درخشش دهنده در سمت سایه هم استفاده کنین. درخشش دهنده وسیله عجیبی نیس.
می تونین با یه تیکه فویل آلومینیومی روی مقوای سفت این صفحه رو بسازین تا مثل آینه نور رو روی بخش تاریک صورت مشخص کنه.
از پرسپکتیو بهره بگیرین
در عکاسی پرتره بیشتر مواقع طوری کادر بسته می شه که هم قد چشمای سوژه باشه. اما با بازی با دوربین و تغییر زاویه میشه پرسپکتیو قشنگتر و استعاری به عکس بخشید. به طور مثال، از بالا یا از پایین از سوژه عکس بگیرین تا درک و تعبیر بیننده رو تغییر بدین. البته این کار باید به شکلی انجام شه که به زیبایی عکس آسیب ای وارد نکنه.
از سوژه بخواد بشینه
این باعث می شه تا خود سوژه راحت و ریلکس باشه و شمام با آسودگی خاطر از زوایای جور واجور از اون عکاسی کنین.
به چشما به این موضوع دقت لازم رو به عمل بیارین
تماس مستقیم با چشمون سوژه تاثیر خیلی عجیبی در گیرایی عکس داره.
اینکه از سوژه بخواین به عکس خیره شه می تونه یه جور حس رابطه با بیننده برقرار کنه که به جذابیت عکس اضافه می کنه.
البته، نگاه کردن به چیزی غیر از لنز دوربین هم باعث رمزآلود شدن عکس و جذب مخاطب می شه.
هم اینکه می تونین از سوژه بخواین تا به نقطه ای که در کادر هست نگاه کنه تا راوی داستانی از راه عکس باشین.
شخص رو مورد خطاب بذارین
در عکاسی پرتره، شما کمترین حرکت و شیفت موقعیت رو دارین. اما می تونین با عکاسی از بالا باعث شید تا چشما بازتر شن و نمایی از شونِه رو هم در کادر بیارین و تا حد امکان چانه رو مثلا زیر شونِه (در حالت خوابیده) مخفی کنین.
بعضی از چهره ها با لبخند قشنگتر می شن و یه سریای دیگه خیر. به این نکته حتما توجه کنین. لازم نیس همه سوژها لبخند بزنن تا شما عکسی قشنگتر از اونا داشته باشین. وقتی که سوژه غرق در تفکرات خوده هم میشه عکس زیبایی ساخت.
به صورت عمودی عکس بگیرین
دوربین رو بچرخونین و به صورت عمودی از اون عکس بگیرین. عکس پرتره شامل سر، گردن و بعضی وقتا دسته. پس، در حالت عمودی هم میشه بهترین عکس رو از سوژه ثبت کرد.
عکسای افقی از دور و بر فضای زیادی دارن و ممکنه مسایل دور و دور و بر باشن که نگاه مخاطب رو به سمت خود جذب کنن.
اگه دستا در کادر هستن، به زیبایی از اونا بهره بگیرین
دستا در عکس قشنگتر دیده نمی شن. مشت گره کرده که اصلا خوب نیس دست کم اجازه بدین دست آزادانه روی زانو یا ران قرار بگیره.
اگه بعد از گرفتن عکس فهمیدین باعث نازیبایی عکس شده، اونو با فتوشاپ کراپ کنین.
تنظیم نور مهمه
تنظیم نور روی سوژه اهمیت بالایی داره.
با نور میشه مشکی‌رخ، نور زمینه و نور کجتاب تنظیم کرد تا فضای عکس عوض شه.
با این کار میشه نقاطی از عکس رو مخفی و مواردی رو بولد کرد.