مهارتهای اجتماعی:/پایان نامه درباره یادگیری مشارکتی
مهارتهای اجتماعی
از مهارتهای اجتماعی تعاریف متعددی توسط صاحبنظران ارائه شده است که در هر کدام از این تعاریف به گونهای اشاره به چندین مولفه از مهارتهای اجتماعی شده است. سانتوس و السوپ[1] (1994) چند تعریف از صاحبنظران را که تقریبا از تعاریف اخیر مهارتهای اجتماعی میباشند نقل میکند که بدین شرح میباشند.
مهارتهای اجتماعی و رفتارهای عینی، قابل تعریف و مشخص هستند که در موقعیتهای اجتماعی پیامدهای اجتماعی مثبتی را به دنبال دارند. نارساییهای مربوط به پیامدهای اجتماعی شامل فقدان حساسیت نسبت به سایرین و ادراک ضعیف از موقعیتهای اجتماعی است که نهایتا منجر به الگوهای رفتاری غیرقابل قبولی گردیده و پذیرش اجتماعی را دشوار میسازد لازم به ذکر است که بین مهارتهای اجتماعی و صلاحیتهای اجتماعی تفاوت وجود دارد و مهارتهای اجتماعی بخشی از صلاحیتهای اجتماعی میباشند. صلاحیتهای اجتماعی تلفیقی از مهارتهای اجتماعی و رفتارهای سازشی هستند. چند نمونه از رفتارهای سازشی عبارتند از: رشد جمعی صلاحیت علمی و رشد کلامی (موت و همکاران[2]، 1994).
مهارت اجتماعی عبارتند از: رفتارهای کلامی و غیرکلامی که موجب تعامل موثر فرد با دیگران میشود. برخی از این رفتارها عبارتند از: مشارکت کردن، رعایت نوبت، سازگاری پیش دستی در انجام فعالیت، انتخاب کردن، پذیرایی کردن و ارتباط برقرار کردن (گات و سفران، 1996، کرامتی 1381: 85-84).
کارتلج و میلبرن[3] (1996) نیز مهارتهای اجتماعی را چنین تعریف مینمایند.
رفتارهای آموخته شده و مقبول جامعه که موجب برقراری ارتباط متقابل گردیده و منجر به بروز پاسخهای مثبت و پرهیز از پاسخهای منفی شود (ترجمه نظری نژاد، 1375: 23).
اهمیت ارتباط اجتماعی با همسالان برای رشد کودکان تا آنجا پیشرفته که ایجاد ارتباط نزدیک با دیگران و عملکرد موفقیت آمیز در گروه همسالان به طور فزاینده به عنوان عاملی برای پیش بینی عملکرد سالم اجتماعی در کودکان در آینده مورد تایید قرار گرفته است.
مهارتهای اجتماعی نظیر واکنش مثبت نسبت به هسمالان، توانایی پذیرش دیدگاههای دیگران و ابتکار در برقراری ارتباط متقابل، از جمله ویژگیهایی است که کودکان محبوب و نامحبوب را از دیگران متمایز میکند. (یوسفی، 1377)
پیاژه (1996) مدعی شد که نحوه رفتار کودک با همسالان ساخت شناخت کودک را تغییر داده و میتواند رفتار اجتماعی کودک را تحت تأثیر قرار دهد. به عبارد دیگر تعامل با همسالان کودک را آماده میکند تا نظرش را درباره دیگران بیان نماید. دیدگاه اجتماعی اش را گسترش بخشد و توانایی کاهش دادن خود میان بینی اش را پیدا مینماید ویگوتسکی همچنین از اهمیت تعامل و ارتباط متقابل میان همسالان حمایت میکند و بیان میدارد که این امر ظرفیتهای هوشی و اجتماعی کودک را توسعه بخشیده و در نتیجه میتوان گفت که کودک از طریق ارتباط با همسالان تجربه کسب میکند و روش و رفتار بر افکار و تعاملات اجتماعی را درونی میسازد و سپس آنها را هماهنگ میکند و نهایتا مهارتهای اجتماعی را استحکام میبخشد (همان منبع).
مایکلسون[4] و همکاران (1997) در ارزیابی نشانههای مهارتی اجتماعی به نقش عنصر اصلی اشاره میکند.
- مهارتهای اجتماعی به طور معمول آموخته میشود.
- شامل مجموعهای از رفتارهای کلامی و غیرکلامی گوناگون میشوند.
- مستلزم داوطلب شدن و ارائه پاسخهای مناسب موثرند.
- تقویتهای اجتماعی دیگران را به حداکثر میرسانند.
- ماهیت تعاملی دارند و به زمان بندی مناسب و تأثیر متقابل برخی از رفتارها احتیاج دارند (به نقل از یوسفی، 1382، ص37)
[1] – Santos and Elsop
[2] – Moute
[3] – Cartleg and Milbern
[4] – Mikelson
لینک جزییات بیشتر و دانلود این پایان نامه:
تأثیر یادگیری مشارکتی (جیگ ساو) بر مهارتهای اجتماعی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر پایه هفتم شهرستان جم
