بررسی وجود ژن اسکوالن اپوکسیداز- قسمت ۵

۱-۳-۳-پراکندگی درماتوفیت‌ها
بعضی از درماتوفیت‌ها محدود به یک منطقه خاص جغرافیایی هستند. مثلاً میکروسپوروم فروجنیوم در ژاپن، ترایکوفایتون کانسنتریکوم در آسیای جنوب شرقی و قسمت کوچکی از شمال آمریکای جنوبی و مرکزی و همچنین ترایکوفایتون یاندئی گورویلی و سوداننس در مرکز و غرب آفریقا مشاهده می‌شوند. اما سایر گونه‌ها، دارای انتشار اسپورادیک و یا جهانی هستند. درماتوفیت‌هایی که در یک جمعیت آندمیک هستند، به وسیله همان جمعیت به مکانهای جدید انتقال می‌یابند.
تحرکات نظامی، مهاجرت کارگران، عادات اجتماعی و امکان انجام مسافرتهای سریع در دنیا، در تغییر پراکندگی عفونت‌های درماتوفیتی در سطح دنیا دخیل هستند.
برای مثال تا چند سال اخیر، ترایکوفایتون تونسورنس به ندرت از ایالات متحده جدا می شد ولی با مهاجرت مردم مکزیک ، پورتوریکو و سایر مردم کشور های آمریکای لاتین که این ارگانیسم در بین آن ها اندمیک است، در چندین شهر آمریکا ، نظیر نیواورلئان ، چارلستون ، نیویورک و شیکاگو به عنوان کچلی سر جانشین میکروسپوروم ادوئینی شده است.
ترایکوفایتون تونسورنس احتمالا از مستعمرات پرتغال و اسپانیا آمده و در مکزیک ، شمال آمریکای جنوبی و جزایر کارائیب مستغر شده و سپس به ایالات متحده و کانادا رفته است. کچلی های ناشی از این قارچ در کودکان اسپانیولی خفیف ، در سفید پوست ها شدید تر و در سیاه پوستان اغلب التهابی است.
ترایکوفایتون روبروم یکی از عوامل فرم مزمن کچلی بدن در آفریقا و جنوب شرقی آسیا بوده است. هم اکنون این عامل در تمامی دنیا پخش شده است و معمول ترین عامل درماتوفیتوزیس می باشد. سایر درماتوفیت ها انتشار اسپورادیک دارند.
مشاهده ترایکوفایتون شون لاینی در ایالات متحده به جز کانون های اندمیک کوچک ، نادر است.
ترایکوفایتون سودانس را که زمانی تنها در آفریقا جدا میشد ، امروزه در آلمان ، بلژیک و انگلستان نیز میتوان شناسایی کرد.
درماتوفیتوزیس اگرچه بیماری کشنده و تضعیف کننده‌ای نیست اما در میان بیماریهای عفونی انسان از شایع‌ترین‌ها می‌باشد.(۸۹)
بر خلاف سایر انواع درماتوفیتوزیس چون کچلی سر ، بدن و ناخن که عوامل ایجاد کننده ی آن ها از یک منطقه به منطقه دیگر متفاوت است ، عوامل عمده اتیولوژیک کچلی پا در ساسر دنیا ، ترایکوفایتون منتاگروفایتس و روبروم می باشند.(۸۹)
لازم به ذکر است که گزاریش هایی مبنی بر عفونت های حیوانی توسط ترایکوفایتون تونسورنس به خصوص در بین اسب ها و سگ ها نیز وجود دارد.(۸۶)
۱-۳-۴- بیماریزایی:
در میان بسیاری از قارچهایی که در انسان تولید بیماری می‌کنند فقط درماتوفیتها می‌باشند که سیری در جهت زندگی انگلی و وابسته شدن به میزبان را برای بقاء دنبال می‌کنند. با بررسی‌های دقیق اختلاف بیولوژیکی آشکاری بین کراتینوفیل‌های خاک و درماتوفیتهای اجباری پوست مشاهده نمی‌گردد. خو کردن به میزبان خاص، موجب افزایش مدت بقا در روی ضایعه، انتشار بهتر آن و مزمن شدن عفونت می‌گردد.(۸۶).
از آن جایی که ساختمان مولکول کراتین از یک گونه به گونه دیگر متفاوت است ، تصور می گردد که کراتیناز های مختلف با ویژگی های خاص نیز برای میزبانان مختلف به وجود آمده باشد. این مسئله را می توان در توضیح دلیل اختصاصی بودن برخی از درماتوفیت های آنتروپوفیلیک به بعضی از نژاد ها و هم چنین اختصاص یافتن برخی از درماتوفیت های زئوفیلیک به برخی از گونه های حیوانی ارائه داد.(۸۶)
رشد درماتوفیتها به درجه حرارت بسیار حساس است بطوریکه درجه حرارت نرمال بدن از رشد اکثر گونه‌ها جلوگیری می‌کند ولی مشاهده شده که می‌توان آنها را به رشد در درجه حرارت بالا، عادت داد.
شواهد کلینیکی و تجربی مبنی بر مهار رشد درماتوفیتها در سرم تازه در دست است. در سرم چندین عامل غیراختصاصی ضدقارچی (ضددرماتوفیتی) یافت شده است که شامل  گلوبولینها، فریتین (Feritin) و شلات کننده‌های فلزی می‌باشند.(۸۶)
بعضی از درماتوفیتها در تکامل تدریجی خود به ایجاد عفونت در انسان عادت کرده‌اند بدون اینکه در حیوانات عفونتی را ایجاد کنند، این شاید بخاطر طبقه شاخی نازک و بی‌حفاظ پوست انسان باشد.(۸۵)
برخی از محققین نیز معتقدند هورمون‌های جنسی نظیر استروژن و پروژسترون می‌توانند اثر مهاری روی رشد برخی درماتوفیتها داشته باشند و نیز عوامل ژنتیکی نیز در ایجاد درماتوفیتوزیس می‌توانند مؤثر باشند. چنانچه ثابت شده است عفونتهای ناشی از ترایکوفایتون منتاگروفایتیس در بیماران با گروه خونی A بیشتر دیده می‌شود.(۸۵)
۱-۳-۵- تشخیص و شناسایی درماتوفیت‌ها:
تشخیص بیماریهای قارچی از سه راه انجام می‌شود: ۱٫ علائم کلینیکی ۲٫تشخیص آزمایشگاهی متداول ۳٫تشخیص مولکولی
تشخیص آزمایشگاهی شامل بر چهار روش کلی است:
الف- مشاهده میکروسکوپی نمونه بیمار که به طرق زیر مورد بررسی قرار می‌گیرد:
– استفاده از هیدروکسید پتاسیم KOH: در این روش KOH، کراتین و مواد سلولی را حل می‌کند ولی روی قا
رچ اثری ندارد. بنابراین به راحتی می‌توان سلولهای قارچ را بررسی کرد. این روش بسیار ساده و سریع است.
ـ غیرفلورسانس مستقیم
ـ مرکب‌ چین
ـ تولوئیدن بلو
ـ گوموری متنامین سیلور GMS
ـ گیمسا
ـ پاپانیکولو
ـ موس کارمین
ـ فونتانامیسیون
ـ هماتوکسیلین وائوزین (H&E)
ب- کشت و جداسازی
محیط کشت: اغلب قارچهای بیماریزا روی محیط سابورو دکستروز آگار رشد می‌کنند (۶-۵=PH که برای باکتریها مناسب نیست) سیکلوهگزامید، استرپتومایسین و سایر آنتی‌بیوتیکها برای جلوگیری از رشد باکتریها و سایر قارچهای ساپروفیت به این محیط اضافه می‌شوند.
روش کشت: دو محیط از یک نمونه کشت داده می‌شوند، سپس یکی در دمای ۲۵ درجه (دمای اتاق) و یکی درانکوباتور ۳۷ درجه (دمای بدن میزبان) قرار داده می‌شود.
ـ تشخیص: در هر محیط کشت چهار حالت بررسی می‌شود: