ارتباط انواع اختلالات روانی با جرم

ارتباط انواع اختلالات روانی با جرم

در شکل گیری یک رفتار مجرمانه، عوامل زمینه ساز و یا مساعد کننده داخلی مانند: افکار هذیانی، توهمات، ویژگی های شخصیتی، تضاد های روحی و نیز عوامل خارجی مانند: محیط و خانواده دخالت دارد.

بسیاری از مردم بر این باورند که جرائم خشونت آمیز و به ظاهر بدون معنا را کسانی مرتکب می شوند که از لحاظ روانی بیمارند. پذیرش ارتباط بین ارتکاب جرم و اختلال روانی بر این فرض مبتنی است که بیماران روانی به قوانین جامعه وقعی نمی نهند، رفتار آن ها غیر قابل پیش بینی است و نمی توانند اعمال خود را مهار کنند و چون قادرند در هر زمانی به هر کاری دست بزنند پس بالقوه خطرناک هستند. از سوی دیگر نیز این فرضیه پذیرفته شده است که اگر فردی به عمال خشونت آمیز، بی معنا و غیر قابل درک دست بزند، آشکارا بیمار است پس نتیجه گرفته می شود که نه تنها بیماران روانی خطرناکند بلکه آن هایی هم که مرتکب جرائم عجیب می شوند از لحاظ روانی بیمار هستند (دادستان، ۱۳۸۹).

فراوانی بیماری های روانی در مجرمان

یکی از راه های بررسی رابطه ی اختلالا های روانی با جرایم، تعیین فراوانی چنین اختلال هایی در مجرمان است. گون[۱] و همکاران (۱۹۷۸)، میزان بیماری های روانی و حد نیاز به درمانگاه های خاص را در زندانیان دو زندان در انگلستان بررسی کردند. این پژوهشگران با اجرای پرسش نامه و انجام مصاحبه به این نتیجه رسیدند که بیش از ۳۴% از نمونه ۱۴۹ نفری از زندانیان، دارای اختلال های روانی خفیف، متوسط یا وخیم بودند. در تقریبا نیمی از موارد، نشانه های افسردگی و در  دیگر، حالت های اضطرابی آشکار بود و در عین حال وجود مشکلات روانی مربوط به اعتیاد به الکل و مواد، وجود روان گسستگی ها نیز به وضوح مشاهده می شد. بر اساس یافته های بعدی حاصل از گروه بزرگتری از زندانیان (همان منبع)، تعداد آن هایی که می توانستند بیمار روانی در نظر گرفته شوند، ۳۱% تخمین زده شد، در حالی که تنها در حدود ۱۴% از کل جمعیت به دلایل روانی به متخصصان مراجعه می کنند (دادستان، ۱۳۸۹).

پرینز (۱۹۸۰) به جمع بندی نتایج ۲۰ پژوهش پرداخته و فراوانی انواع بیماری های روانی را در زندانیان مجرم مشخص کرده است (جدول ۱-۱).

نوشته دیگر :   9  ایده شغل دوم مناسب در منزل برای آقایان [با درآمد بالا]

جدول ۱-۱- جمع بندی نتایج پژوهش پرینز

نوع اختلال تعداد تحقیقات بالاترین درصد پایین ترین درصد میانگین درصد
روان گسستگی ۱۱ ۲۶% ۵/۰% ۴/۸%
تاخیر عقلی ۷ ۲۸% ۴/۲% ۲/۱۰%
روان دردمندی ۸ ۷% ۶/۵% ۹/۲۶%
روان آزردگی ۴ ۹/۷% ۲% ۵%

 

تعریف جرم

جرم یا بزه عبارت است از عملی که قانون را نقض کند. به بیان دیگر هر عملی که دارای دو شرط زیر باشد، جرم است:

  • رفتاری که بیش از حد قابل قبول مخرب باشد.
  • رفتاری که کنترل آن از طریق احکام غی رسمی به تنهایی، دشوار باشد (ستوده و همکاران، ۱۳۹۰).

از نظر دورکیم، فعلی که حالات قوی و مشخص وجدان جمعی را مورد تعرض قرار دهد، جرم محسوب می شود. از نظر امانوئل کانت: بزه یا جرم پدیده ای است زیانبخش و بزهکار کسی است که دستورات اخلاقی را زیر پا می گذارد و در نتیجه نظم اخلاقی را دچارآشفتگی می کند (اردبیلی، ۱۳۸۹).

گیدنز، کجروی را نا همنوایی با هنجار ها یا مجموعه هنجار های معینی که توسط تعداد قابل ملاحظه ای از مردم در اجتماع یا جامعه ای پذیرفته شده است (گیدنز، ۱۳۸۲).

همچنین مطابق با قانون: هر عمل یا ترک عملی که در قانون برای آن مجازات تعیین شده باشد جرم محسوب می شود (ماده ۲ قانون مجازات اسلامی).

علاوه بر کجروی و بزه، اصطلاح دیگری که مترادف جرم محسوب می شود انحراف است که اریکسون آن را انحراف عملی می داند که مردم احساس می کنند باید به آن واکنش نشان دهند و در مورد آن اقدام کنند و در واقع انحراف، رفتاری است که با هنجار های اجتماعی همنوایی ندارد (صدیق سروستانی، ۱۳۸۷).

[۱].Gunn.